چرا به من می گویی: پــان تـــورک!

میگه: ولش کن بابا زبون ترکی رو، این زبون مایه ی ننگ ماست...!

میگم: میدونستی توی زبون ترکی فقط یه فعل بی قاعده هست (فعل بودن) 

و انگلیسی با همه ی ابهتش 283 فعل بی قاعده داره؟   

و یه دکتر سوئدی تونسته زبونی رو اختراع کنه که اصلاً فعل بی قاعده نداره 

در حالی که ترکها چندین هزار سال پیش، زبونی دارای همچین ساختاری داشتن؟

میگه: اصلاً بابا ترکها که تمدن ندارن بیا بچسب به کوروش!

میگم: می دونستی اولین دانشگاهِ دنیا رو ترکها (سومری ها) در 3500 سال قبل از میلاد درست کردند؟

میگه: بابا قاجاریه ایران رو نابود کرد، ما که افتخاری نداریم. 

همش مالِ کوروشه...!

میگم: درست که بعضی از پادشاهان قاجار بی عرضه بودند؛ 

ولی آیا میدونستی آخرین فاتح بزرگ آسیا آقا محمد خان قاجار بوده، 

اجداد تورکها 7000 سال پیش تو این سرزمین وارد شدن و تمدن ساختن، 

ولی اجداد کوروش 2500 سال پیش اومدن به این سرزمین.

میگه: کوروش کبیر افتخار ما ایرانیهاست، 

اصلاً تو چند تا ترک بگو که من سرمو باهاشون با افتخار بلند کنم، 

اصلاً مگه نه اینکه میگن ترکِ...؟

میگم: بابک خرمدین (کسی که مقابل ظلم سپاه بزرگ عربها تا آخرین قطره خونش ایستاد)، 

ستارخان و باقر خان (کسایی که وقتی همه ایرانیا خواب بودن واسه مشروطه خواهی جنگید)، 

محمد حسین شهریار، عمادالدین نسیمی، نادرشاه افشار (ناپلئون ایران)، 

شاه عباس کبیر، دکتر مصدق ، جبار باغچه بان،آتا ترک، جم اوزدمیر (رهبر حزب سبزهای آلمان)، 

میرزا حسن رشدیه، صمد بهرنگی (بنیان گذار ادبیات کودکان)، 

شاه اسماعیل (شاعر و بنیانگذار حکومت آذربایجانی صفویان)، 

باز هم بگم؟

***
میگه: میشه بهم زبون ترکی یاد بدی؟

میگم: مگه تو پدر و مادرت ترک نیستن؟

صورتش سرخ میشه و میگه: آره، ولی...!؟

○○○

امیدوارم شما جزء اون دسته از آدمها نباشید که به زبان مادریشون پشت کردند و اصالت و پیشینه ی چندین هزار ساله شون رو به خاطر برخی تبلیغات لگدمال می کنند که این هم از تیرهای سمی و ضدفرهنگیِ دشمن هست. من به عنوان یک تورک در سرزمین با اصالت ایران زمین اینو می نویسم اما قطعاً شما در هرکجای این کشور پهناور و به هر زبان و گویشی با من همدل و همصدا هستید. چون وقتی دشمن عزم نموده تا فرهنگ را نشانه برود، من و تو همراه و همصدا هستیم تا سیلی محکمی بر دهان یاوه گویان بزنیم.

 وقتی به دنیا می آیم، تورکم.

وقتی سه ساله می شوم، تورکم.

وقتی تلویزیون می بینم، فارسم.

وقتی مدرسه می روم، فارسم.

وقتی کتاب می خوانم، فارسم.

وقتی روزنامه می خوانم، فارسم.

وقتی دانشگاه می روم، فارسم.

وقتی در جلسه ای حرف می زنم، فارسم.

وقتی نامه ای می نویسم، فارسم.

وقتی جایی سخنرانی می کنم، فارسم.

وقتی می میرم ، سنگ قبرم را فارسی می نویسند.

اما تو دنیا که می آیی، فارسی.

سه ساله که می شوی، فارسی.

تلویزیون که می بینی، فارسی.

کتاب، روزنامه، مدرسه، دانشگاه، اداره...، فارسی.

اما من اگر بخواهم دو کلمه به زبان مادری ام بنویسم...،

به من می گویی: پـان تـورکــــ...؟!