ﻭﺍﻋﻈﯽ ﮔﻔﺘﺎ ﮐﻪ ﺍﯾﻤﺎﻥ ﺗﻮ ﮐﻮ؟

ﻭﺍﻋﻈﯽ ﮔﻔﺘﺎ ﮐﻪ ﺍﯾﻤﺎﻥ ﺗﻮ ﮐﻮ؟

ﮔﻔﺘﻤﺶ ﺁﻧﺠﺎ ﮐﻪ ﺣﺮﻑ ﺯﻭﺭ ﻧﯿﺴﺖ

ﮔﻔﺖ ﺩﻭﺭﯼ ﺍﺯ ﺣﻘﯿﻘﺖ، ﺑﺎﺯﮔﺮﺩ

ﮔﻔﺘﻤﺶ ﺭﺍﻩ ﺣﻘﯿﻘﺖ، ﺩﻭﺭ ﻧﯿﺴﺖ

ﮔﻔﺖ ﺗﻮﺑﻪ ﮐﻦ ﺑﯿﺎ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﻣﻦ

ﮔﻔﺘﻤﺶ ﺍﻓﺴﻮﺱ، ﭼﺸﻤﻢ ﮐﻮﺭ ﻧﯿﺴﺖ

ﮔﻔﺖ ﺩﺭ ﺗﮑﯿﻪ ﺟﺎﯾﺖ ﺧﺎﻟﯽ ﺍﺳﺖ

ﮔﻔﺘﻤﺶ ﺗﯿﺮﻩ ﺍﺳﺖ ﺁﻧﺠﺎ ﻧﻮﺭ ﻧﯿﺴﺖ

ﮔﻔﺖ ﭘﺎﯼ ﻣﻨﺒﺮ ﻣﻦ ﻧﮑﺘﻪ ﻫﺎﺳﺖ

ﮔﻔﺘﻤﺶ ﺍﻓﺴﻮﺱ ﺯﯾﺮﺍ ﺳﻮﺭ ﻧﯿﺴﺖ

ﮔﻔﺖ ﻗﺮﺁﻥ ﺭﺍ ﮐﻨﻢ ﺗﻔﺴﯿﺮ، ﻣﻦ

ﮔﻔﺘﻤﺶ ﺟﻬﻞ ﻭ ﺣﻘﯿﻘﺖ ﺟﻮﺭ ﻧﯿﺴﺖ

ﮔﻔﺖ ﺩﻭﺭﻩ ﮐﻦ ﻣﻔﺎﺗﯿﺢ ﺍﻟﺠﻨﺎﻥ

ﮔﻔﺘﻤﺶ ﻣﺠﻨﻮﻥ ﻧﯿﻢ ﻣﺎﺟﻮﺭ ﻧﯿﺴﺖ

ﮔﻔﺖ ﺷﺎﺩ ﻭ ﺧﺮﻣﯽ ﺍﯼ ﺩﻭﺯﺧﯽ

ﮔﻔﺘﻤﺶ ﺑﺎ ﻏﻢ ﮐﺴﯽ ﻣﺴﺮﻭﺭ ﻧﯿﺴﺖ

ﮔﻔﺖ ﺍﺟﺒﺎﺭﺍً ﺑﯿﺎ ﺳﻮﯼ ﺑﻬﺸﺖ

ﮔﻔﺘﻤﺶ ﺩﺭ ﺩﯾﻦ ﮐﺴﯽ ﻣﺠﺒﻮﺭ ﻧﯿﺴﺖ

ﮔﻔﺖ ﺩﻟﻬﺎ ﻣﻮﻡ ﺍﻓﺴﻮﻥ ﻣﻨﻨﺪ

ﮔﻔﺘﻤﺶ ﻧﯿﺸﺖ، ﮐﻢ ﺍﺯ ﺯﻧﺒﻮﺭ ﻧﯿﺴﺖ

ﮔﻔﺖ ﻣﺴﺘﯽ ﺑﻮﺳﻪ ﺑﺮ ﺭﻭﯾﻢ ﻧﺰﻥ

ﮔﻔﺘﻤﺶ ﻣﺴﺘﯿﻢ ﺍﺯ ﺍﻧﮕﻮﺭ ﻧﯿﺴﺖ

ﮔﻔﺖ ﻣﺴﺘﯽ ﻏﺎﻓﻠﯽ ﻫﻮﺷﯿﺎﺭ ﺷﻮ

ﮔﻔﺘﻤﺶ ﺣﺮﻑ ﺧﻢ ﻭ ﻣﺨﻤﻮﺭ ﻧﯿﺴﺖ

ﮔﻔﺖ ﺑﺎﯾﺪ ﺗﺎ ﻣﺠﺎﺯﺍﺗﺖ ﮐﻨﻢ

ﮔﻔﺘﻤﺶ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﻧﻔﺦ ﺻﻮﺭ ﻧﯿﺴﺖ

ﮔﻔﺖ ﺧﻠﻘﯽ ﺭﺍ ﻫﺪﺍﯾﺖ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻡ

ﮔﻔﺘﻤﺶ ﺻﯿﺪﯼ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺗﻮﺭ ﻧﯿﺴﺖ

ﮔﻔﺖ ﺩﻟﺸﻮﺭﻩ ﺯﺩﯼ ﺩﺭ ﺟﺎﻥ ﻣﻦ

ﮔﻔﺘﻤﺶ ﺣﻖ، ﺗﻠﺦ ﺑﺎﺷﺪ ﺷﻮﺭ ﻧﯿﺴﺖ

لاادری