کلبه ی درویشانه... _ سمیرا باقری

پیشه ام معماری ست

گاهگاهی شعر هم می چکد از خودکارم

در تمنای دمی ناله ی گیتارم و نی

همه دارائی من ، پدری جنس نسیم

خواهری چون گل یاس

و برادر هایی، که دلی صاف تر از برگ شقایق دارند.